ای مرد م در راه حق وراست از کمی روندگان نهراسید زیرا اکثریت مردم بر گرد سفرهای جمع شده اند که سیری ان کوتاه وگرسنگی ان طولانی است ای مردم همه افراد جامعه در خشنودی وخشم شریک میباشند چنانکه شتر ماده ثمود را یک نفر دست وپا برید اما عذاب ان تمام قوم ثمود را گرفت زیرا همگی ان را پسندیدند سرزمین انان چون اهن گداخته ای که در زمین فرو رود فریادی زد وفرو ریخت ای مردم ان کس که از راه اشکار برود به اب میرسد وهرکس که از راه راست منحرف گردد سرگردان می ماند  ا ی مردم آماده حرکت شوید خدا شما را بیامرزد که اواز کوچ سر دادید   وابستگی به زندگی دنیا راکم کنید وبا زاد وتوشه نیکو به سوی اخرت باز گردید که پیشاپیش شما گردنه ای سخت ودشوار دارید ومنزلگاههایی ترسناک وجود دارد که باید در انجاها فرود ایید وتوقف کنید ،اگاه باشید که   فاصله نگاه َمرگ به شما کوتاه وگویا چنگال هایش را در شما فرو برده است ، کارهای دشوار دنیا مرگ را از یادتان برده است وبلاهای طاقت فرسا ان را از شما پنهان داشته است پس پیوند های خود را با دنیا قطع کنید واز پرهیزکا ری کمک بگیرید مرگ نابود کننده لذت ها ،تیره کننده خوا هش های نفسانی ، ودور کننده اهداف شماست ، مرگ دیدار کنندهای دوست نداشتنی هماوردی شکست ناپذیر وکینه توزی است که باز خواست نمیشود دام های خود را هم اکنون بر دست وپا ی شما اویخته وسختی هایش شما را فرا گرفته وتیرهای خود را به سوی شما پرتاب کرده است قهرش بزرگ ودشمنی او پیاپی وتیرش خطا نمیکند

فرازی زیبا از نهج البلا غه 

مبادا هرگز در کاری که وقت ان فرا نرسیده شتاب کنی  یا درکاری که وقت ان رسیده سستی ورزی
ویا در چیزی که حقیقت ان روشن نیست ستیزه جویی نمایی
ویا در کار ها ی واضح واشکار کوتاهی کنی
تلاش کن هر کاری را در جای خود ودر زمان معین خود انجام دهی
باد غرورت جوشش خشمت تجاوز دستت تندی زبانت را در اختیار خود بگیر و
با پرهیز از شتاب زدگی و فروخوردن خشم خود را آرامش بده تا خشم فرو نشیند
واختیار نفس در دست خودت باشد
وتو بر نفس مسلط نخواهی شد مگر با یاد فراوان مرگ  وروز قیامت

بسم الله الرحمن الرحیم

چرا امام حسین جنگید اما امام حسن صلح کرد

 وضع امام حسین در برابر یزید مانند امام حسن در مقابل معاویه نبود زیرا معاویه با تربیت جاهلی قریش بار آمده بود که پر از سخت کوشی بود چون اینان قومی بودند که دربیابانهای خشک وبی آب وعلف می زیستند وکارهای جز

 جان سختی نداشتند گر چه از تجارت سود بسیاری می بردند معاویه در بزرگسالی اسلام آورد وپیامبر را دید وکاتب وی بود واز همنشینی با ایشان ومسلمانان نیکوکار تاثیر گرفت چنان که کارگزار عمربود وازوی کردار ورفتارش را آموخت این عوامل در سیرت وی اثر داشت  گرچه آن زمان که مردمانی گرد وی جمع شدند لغزشها وسرپیچیهایش ازسنت والای مسلمانان زیاد شد اما فرزندش یزید تربیتی دیگر داشت وی در قصر شام زاده شد که نعمت وبردگان بسیار داشت یزید بدویت وجاهلیت قبیله کلب را از مادرش به ارث برد وهوش وزیرکی قریش را از پدر آموخت  چنان که ازاین قبیله حیله وفریب بسیار مال دوستی وسلطه طلبی وچیرگی ولذت طلبی مفرط را در وقتی که اسبابش فراهم بود فرا گرفت و جوانی قریشی  شد که پایداری وسرسختی را نمی شناخت وبرای گذراندن زندگی مجبور نبود به کسب و کار بپردازد ودر طول حیاتش مرارت وسختی نچشید وهیچ تلاشی جز در راه خوشگذرانی وعیاشی نکرد یزید وقتی حاکم مسلمانان شد رفتاری بسیار متفاوت با پدر داشت چنان که کردارش با سنت وسیره پیامبر(ص ) وخلفای راشدین به شدت فرق داشت نیز یاران واعوان معاویه ویزید تفاوت های زیادی داشتند اطرافیان معاویه سیاست دان وطرف مشورت بودند اما یاران یزید جلادها وسگهای شکاری بودند که درپی شکارهای بزرگ بودند سرشت اینان به گونه مردمانی مسخ شده وپریشان بود که سینه ای پر از حقد وکینه از ادمها داشتند به خصوص از کسانی که بر عکس اینان نیکوکار ودرستکار بودند از این رو یاران یزید    کینه خود را سر دشمنان خالی میکردند حتی اگر بر ایشان فایده وسودی ندا شت اما اگر از این راه به بخشش وپاداشی میرسیدند دیگر کینه وشرارت شان حدو مرزی نداشت شریر ترین یاران یزید شمربن ذی الجوشن         مسلم بن عقبه عبیدالله ابن زیاد وعمرابن سعد بودند شمر به پیسی مبتلا وکریه المنظر بود و پیرو مذاهب خوارج شد تا بدان جنگ ومبارزه بر ضد علی وفرزندانش را توجیه کند ام قصد محاربه با معاویه وفرزندش را نداشت شمر کسی بود که دین را بهانه وابزاری برای کینه ورزی قرار میداد وحاضر بود به خاطر مال وثروت دین یا کینه اش را به فراموشی سپرد یزید پیش از جانشینی پدر به شدت لذت طلب بود وآشکارا بدین امر مبادرت می ورزید به گونه ای که عیاشی های او ورد زبان مردمان شده بود کار آنقدر بالا گرفت که زیاد به وی توصیه کرد اعتدال ورزیده جانب احتیاط را نگه دارد وقتی پس از پدر به حکومت رسید سیاست شهوت ورزی بی قید وبند را ادامه داد وی دست از خوشگذرانی های خود بر نداشت وهمچنان به کارهای بیهوده ولهو ولعب خود ادامه میداد واین تفاوت پدر وپسر بود
(((((در نوشته های بعدی ان شاءالله مطالبی در مورد عاشورا و مسائل مرتبط با آن تقدیم می گردد)))))))

بسم الله الرحمن الرحیم

 اینکه آیات شریفه(( الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی ورضیت لکم الاسلام دینا))(مائده3)
((یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک  وان لم تفعل وما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس ان الله لا یهدی القوم الکافرین)) (مائده67)
در مورد قضیه غدیر خم است اختلاف مورد توجهی بین اهل سنت و شیعه وجود ندارد و شاید بتوان گفت جزء متواترات است .
در این نوشتار مطالبی مختصر و اشاره ای در مورد ادعاهای بی اساس اهل سنت در مورد حادثه غدیر تقدیم می گردد تا به استواری و محکم بودن عقید شیعه ایمان بیشتر پیدا کنیم و همچنین اهل سنت غیر مغرض نیز بتواند استفاده ای کند  وبطلان چیز هائی که مولوی هاشان به آنها الغاء کرده اند پی ببرد .
بعد از اینکه اهل سنت نتوانستند اصل غدیر و (من کنت مولاه فهذا علی مولاه ) را انکار کنند عزم را برای تغییر محتوای غدیر جزم کردند لذا گفتند:
----- کلمه مولا در حدیث به معنای دوست است و ادعا کردند پیامبر(ص) فقط همه را جمع کردند که بفرمایند علی (ع) دوست من است----
و با این بیان خواستند ماهیت حادثه غدیر را کامل استحاله کرده و به واقعه ای بدون اثر تبدیل کنند.
-----------------بعضی از آنچه که می توان بوسیله آن این ادعاء را باطل کرد عبارت است از:
1-آیا عاقلانه است پیامبر (ص) در آنچنان زمان و مکانی و با هوای نا مناسب عربستان حاجیان خسته را جمع کند و بعد سکوئی از وسائل شتر بسازند فقط برای اعلان اینکه بفرماید ای مردم من علی را دوست دارم . سوال این است مگر این موضوع  تا آن موقع مخفی بوده است که پیامبر تصمیم به اعلان گرفته باشد

2- آیا بیان این موضوع یعنی اینکه علی (ع) دوست پیامبر است میتواند آنقدر مهم باشد که آیه برای وجوب اعلان آن نازل شود
3-اگر فقط بیان دوستیت پس چرا خداوند درآیه شریفه فرمودند (والله یعصمک من

الناس) اولامگر دوستی علی (ع) خطری دارد
ثانیا: دوستی علی (ع) با پیامبر سابقه طولانی داشته و مورد انکار نیست پس چرا در 

پایان عمر پیامبر(ص) این آیه نازل شده است
4- باید دقت شود که مطلبی را که رسول الله مامور به ابلاغ آن شده است چیست که نپذیرفتن آن مساوی کفر است آری باید از اصولی باشد که انکار آن مساوی انکار پیامبر باشد که چیزی جز بحث ولایت و وصایت نمی تواند باشد

5-آیه شریفه  می فرماید امروز با ابلاغ این مطلب دینتان را  تمام کردم حال اگر مراد محبت و دوستی است لازمه اش این بود که خداوند در زمانی بسیار زودتر از سال واقعه غدیر این اتمام را اعلان می نمدند چرا که دوستی پیامبر(ص) وعلی (ع) از همان سالهای ابتدای رسالت رسول الله(ص) امری واضح و روشن بوده است در صورتی که در آیه شریفه تصریح به(الیوم) شده است که مفهوش این است که قبل از امروز این مطلب اینگونه به شما اعلان نشده است
6- و یک سوال این است که ای اهل سنت شما که می گوئید مراد دوستی است آیا دوستی علی(ع) برای شما آنقدر مهم است که اگر رسول الله(ص) آن را ابلاغ نکنددر واقع رسالتش را ابلاغ نکرده است
7-ای اهل سنت وای کسانی که می گوئید مراد دوستی است بنده میگویم آیا شما حرمت این دوستی را نگه داشته اید و علی (ع) راواقعا دوست خود قرار داده ایدبدانید حرمت دوستی علی (ع) این است که او را جزئی از دین خود بدانید و او را بزرگترین نعمت خود بدانید چرا که دوستی او اکمال دینتان و نعمت خداوند بر شماست حال ببینید آیا می توانید چنین پیمانی با علی(ع) ببندید ولی او را به عنوان ولی انتخاب نکنید اگر توانستید راه حلش را به ما بگوئید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!

                                                                                        (والسلام علی من اتبع الهدی)

بانگ اذان را می شنوی؟
[عناوین آرشیوشده]