شکل و شمائل امام حسین علیه السلام: محدث قمی در منتهی می نویسد که در شب های تاریک نوری از جبین مبارک و پایین گردن آن حضرت ساطع بود که مردم ایشان را به وسیله ی آن نور می شناختند.
در کامل بهائی از سهل ساعدی نقل می کند که گفت: من سر مقدس امام حسین را در شام بدین اوصاف دیدم:
نور از سر مقدس می تافت.
ریش مبارک مدور و گرد بود.
موهای ریش آن حضرت سیاه و سفید.
ریش امام به وسیله ی وسمه خضاب شده بود.
چشمان مبارکش کاملاً مشکی.
ابروها کشیده.
بینی کشیده بود.
